مرد دیروز ،پدر امروز

این روزها صادقم پدری بی نظیر شده برای خودش.یادم می آید دوسال پیش حسین کوچولوی ما ( پسرعموی رادمهر) که دنیا آمده بود صادق میترسید بغلش بگیرد که مبادا آسیبی به کودک برسد.اما کلی ذوق داشت برای بغل کردنش.

نزدیک به دنیا آمدن رادمهر هم میگفت "چه پسری بشه این پسر ما.از حالا اینقدر دوستش دارم و بهش وابسته ام. نمیدانم چرا محبتش دردلم نشسته با وجودیکه هنوز حضورملموسانه ندارد".

روز اول دنیا آمدن رادمهر آنقدر عشق پدرانه اش شدت گرفته بود که با هر ترفندی بلد بود پسرک کوچکش را که 9 ماه انتظار دیدنش را کشیده بود در آغوش کشید.

اکنون صادق کم تجربه دیروز من، امروز پر از تجربه ها و دانسته های پدرانه است .برای رادمهری آب میوه درست میکند و با قطره مولتی ویتامینش به او می خوراند.هر دو سه ساعت اگر من نباشم یا مشغول امورات منزل باشم به اوضاع و احوالات پوشک و خواب و خورد و خوراک پسرکمان رسیدگی میکند.کلی با هم عشق بازی میکنند و من هم نظاره گر این لحظه های وصف نشدنی.

کسی که تا پارسال به وسایلش ،کتابهایش و موهایش حساس بود امروز کلی ذوق میکند وقتی پسرکمان موهایش را میکشد و هیچ عکس العملی نشان نمیدهد .تا رادمهری کتابی دست بابا میبیند مثل جت به سراغش میرود و بابایی هم کم نمیگذارد و او را در بغل مینشاند و صفحه به صفحه از کتاب را در اختیار فرشته کوچکش میگذارد و برایش میخواند.گاهی هم شیطنت پسری برابر می شود با مچاله و چروک شدن یا کثیف شدن صفحات کتاب و جزوه بابایی

صادق که نماز میخواند و رادمهر صدایش را میشنود هرکجا باشد تا پایان نماز محو بابایی می شود و من هم از فرصت استفاده کرده و به کارهایم میرسم.گاهی چهاردست و پا میرود و بر سر جانماز پدر می نشیند و با چشمانش که شیطنت و کنجکاوی از سر و رویشان میبارد به بابا خیره میشود.بابایی هم  کم نمیگذارد و لبخندی از سر شوق بر گوشه لبانش جاری میکند و یکی دوبار جسته گریخته با نگاهی پدرانه پاسخش میدهد.

خدا نکند اشکی از چشمان رادمهری غلتان شود یا خدای نکرده کسالتی داشته باشد، بابایی میخواهد دنیایش را بدهد تا آرام کند دلبندش را ، در این شرایط وضع صادق کم از او نیست.کلی غصه دار میشود.اکنون او پدر امروز است.

صادقم ، اولین سال پدر بودنت را عاشقانه تبریک میگویم سایه ات بر سر من و رادمهر مستدام باد عزیزترینم روزت مبارک