پسرک شیطون ما

رادمهر جان تا این لحظه ، 10 ماه و 8 روز و 22 ساعت و 30 دقیقه و 46 ثانیه سن دارد 

رادمهر گلم این روزها خیلی آتیش میسوزونی.دائم باید یه نفر ساپورتت کنه تا آسیب نبینی.تازه با چشمای خودم دیدم و فهمیدم که بچه نوپا ده تا مادر میخواد یعنی چی.اما به قول باباصادق بچه ای که شیطونی میکنه و دائم زخم و زیلی میشه سالمه.

بریم سراغ عکسهای وروجک شیطونمون.

این آقای سوسمار رو زهراجون (زن عموی عزیز رادمهری) براش خریده.دست گلش درد نکنه و این عکسها اولین ابراز احساسات رادمهری به کیسه بوکسش بود.

این هم پسرک روروئک سوار ما.صحبتهای رادمهرخان قبل از هر عکس

"آی باباجون کمک.اگه زود نیای و بیفتم تقصیر خودتونه "

و در اینجا بابایی به کمک رادمهرخان می شتابد.

"آفرین باباجون.حالا یه کمک دیگه بده میخوام برم روی روروئک ببینم چه خبره"

و باز هم بابایی کمک میکنه.

"خوب حالا دستاتونو ببرین کنار خودم یاد گرفتم بایستم"

"آخیششششششششش.دیدین یاد گرفتم."

و پس از این همه پروژه تازه من و همسری یه نفس راحت میکشیم.از دست شیطنت های تو رادمهرم.

عاشق صدای ماشینت شدی.همون ماشینیه که خانم زارعی همسایمون برات آورده.قلق ماشین رو یاد گرفتی و تا روشنش میکنم دستتو میذاری روی چرخ زیرش و نمیذاری تکون بخوره.فدای هوشت بشم عزیزم.

این عکس هم پس از حمومه که سپردمت به بابایی و خودم مشغول جمع و جور کردن اسباب بازی و وان توی حموم شدم.اومدم دیدم :

جیگرتو بخورم نفس.آخه ببین چه ناز شدی.

این هم از بچه داری به سبک همسر بنده.با اون طرز لباس پوشیدن.